Vennootschap X7 is een weverij van hoogwaardige en complexe textielproducten met een eigen productie. Deze vennootschap had door het wegvallen van een sleutelpersoon in de boekhouding al enige jaren geen continuïteit meer in kostprijsberekening. Niemand beschikte nog over de kennis en het inzicht in de berekeningen en de onderliggende rekenbladen.

Men behielp zich met technische fiches waarbij de prijzen van de grondstoffen niet altijd aangepast werden, ook al waren door de recente energiecrisis en bijhorende inflatie sommige grondstoffen met vijftig tot honderd procent gestegen in kost. De bijkomende kosten, toeslagen voor kleine volumes, … die onderaannemers en loonveredelaars gewoon zonder enige vorm van overleg doorrekenden, haalden evenmin de kostprijsberekening. De marge ter dekking van de vaste kosten werd op basis van een vaste toeslag per productie-eenheid gerekend, ongeacht de verwachte jaarvolumes. Bepaalde productiekosten werden ingeschat met bedragen die in nog Belgische frank genoteerd stonden. De zeer belangrijke en arbeidsintensieve insteltijden voor de productie van elk nieuw order werden slechts intuïtief en beperkt doorgerekend. Het gevolg was dat de klanten steeds de minimale ordergrootte bestelden, waardoor de vaste instelkosten te weinig gedekt waren in de eenheidsprijs.

Het onmiddellijk gevolg hiervan was dat de winstmarge van het bedrijf de laatste jaren er op achteruit ging ondanks de vraagmarkt naar de mooie en innovatieve producten.

Een volledig nieuw kostprijsmodel werd uitgebouwd in amper vier weken tijd. Dit model was gelinkt aan het ERP systeem zodat steeds de juiste BOM (Bill of Materials) werd overgenomen. Tegelijk werden zowel de loon- als de grondstofkosten geactualiseerd en in een systeem van permanente update gezet.

Het kostprijsmodel introduceerde eveneens een dynamische prijszetting volgens orderhoeveelheid, om zo de hoge instelkosten steeds gedekt te hebben.

Parallel hiermee werd een budgetoefening gemaakt en de minimale marge vastgelegd om de vaste kosten te kennen en dekken.

In een samenvattend analyserapport werden een reeks aanbevelingen gemaakt voor prijszetting. Deze aanbevelingen omvatten een verhoging van de minimale bestelhoeveelheid en een prijsverhoging van gemiddeld 20%. Deze prijsverhogingen werden door de markt goed verdragen.

Resultaat 1: De bruto marge steeg van een historisch gemiddelde 60% naar 70%. Reeds in het eerste jaar na de implementatie haalt het bedrijf de vooropgestelde EBITDA doelstellingen.

Resultaat 2: door de open communicatie hierover binnen het volledige team van het bedrijf groeide heel snel het kostenbewust handelen, van R&D over productie, aan- en verkoop.